Rumianek

Rumianek - niezbędny w domowej apteczce

Rumianek pospolity (Matricaria chamomilla L.)

Rumianek jest doskonały na wiele dolegliwości, z którymi spokojnie możemy sobie poradzić bez pomocy lekarza i drogich lekarstw. Koszyczek rumianku wspomaga trawienie, likwiduje wzdęcia, dezynfekuje rany, koi zmęczone oczy.

Charakterystyka rumianku

Nazwa rodzajowa Matricaria wywodzi się od łacińskiego mater – matka lub matrix – macica i nawiązuje do stosowania rośliny w chorobach kobiecych.

Rumianek był znany już w starożytności. W Egipcie ceniono go za jego działanie kojące, chłodzące i przeciwgorączkowe. W krajach dalekiego wschodu dodawano go do mieszanek erotycznych. O rumianku pisał już Hipokrates. Przez wieki jest wykorzystywany przez medycynę ludową w chorobach kobiecych, chorobach żołądka i jelit oraz zewnętrznie na różnego rodzaju owrzodzenia, skaleczenia. We Francji do dziś stosuje się go jako odtrutkę na papierosy, kawę i alkohol.

Rumianek jest znanym i cenionym lekiem ziołowym. Uprawiany na plantacjach i zbierany ze stanu naturalnego. Jako surowiec zielarski służą tylko koszyczki kwiatowe.

Substancje lecznicze

Rumianek zawiera do 1,5% olejku eterycznego (a w nim chamazulen działający przeciwalergicznie). W koszyczkach znajdują się flawonoidy, kumaryny, terpeny, kwasy organiczne, gorycze, żywice, spiroeter, cholina, bardzo cenna dla zdrowia witamina C i sole mineralne (potas, mangan).

Koszyczek rumianku jest składnikiem wielu preparatów i mieszanek leczniczych, np. Azulan, w którego skład wchodzi chamazulen.

Działanie

Najpopularniejszą postacią leku jest napar. Występuje jako składnik wielu mieszanek ziołowych. Działa napotnie, przeciwzapalnie w stanach zapalnych dróg moczowych. Stosuje się go do leczenia biegunki i zaburzeń trawiennych, ponieważ wzmaga wydzielanie żółci, pobudza wytwarzanie soków trawiennych, działa rozkurczowo, przeciwbakteryjnie i likwiduje wzdęcia. Napar stosuje się także zewnętrznie do przemywania zainfekowanych ran, krost i owrzodzeń oraz oparzeń. Doskonały specyfik stosowany na okłady w zapaleniu spojówek. Ze względu na właściwości lecznicze i aromatyczne koszyczek rumianku jest składnikiem wielu kosmetyków; płynów do kąpieli, kremów, maseczek, past do zębów, balsamów. Szczególne zastosowanie ma w kosmetykach dla dzieci i niemowląt. Delikatnie działa na wrażliwą skórę, nie powodując podrażnień i uczuleń. Rumianek stosowany jest także do wytwarzania likierów.

Przetwory z kwiatów rumianku stosowane w zalecanych dawkach nie wywierają szkodliwego działania nawet u niemowląt, są wręcz zalecane przez lekarzy na kolki jelitowe, przeziębienia i do przemywania delikatnej skóry.

Napar rumiankowy: 1 łyżeczkę ususzonych koszyczków kwiatowych zalewamy 1 szklanką wrzącej wody i parzymy pod przykryciem około 15 minut, następnie przecedzamy i pijemy 2 – 3 razy dziennie po 2/3 szklanki. Ten sam napar można stosować zewnętrznie do płukania jamy ustnej, irygacji, okładów, tamponów i w postaci aerozolu.

Zioła w schorzeniach wątroby: zmieszać po 25 g kwiatów rumianku, rozdrobnionej kory kruszyny, liści mięty pieprzowej, ziela drapacza lekarskiego, ziela dziurawca, ziela fiołka trójbarwnego i ziela krwawnika. Zalać 1 ½ łyżki mieszanki w termosie 1 ½ szklanki wody wrzącej. Zamknąć i odstawić na 1 godz. Pić 2/3 szklanki rano na czczo i wieczorem przed snem w stanach po wirusowym zapaleniu wątroby jako środek przeciwzapalny, odtruwający, przeciwskurczowy, żółciopędny oraz pobudzający trawienie i łagodny moczopędny.

Wybrane produkty

Przeciwwskazania

Ruminek może być stosowany nawet u niemowląt. Powinny go unikać jedynie osoby ze stwierdzoną alergią na rumianek.

Literatura
T. Stanek, D. Tyszyńska-Kownacka „Zioła w polskim domu”, Wydawnictwo WATRA, Warszawa 1991.
A. Ożarowski, W. Jaroniewski „Rośliny lecznicze”, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1987.
M. E. Senderski „Prawie wszystko o ziołach”, wyd. Mateusz E. Senderski, Podkowa Leśna 2007.
A. Sarwa „wielki leksykon roślin, Książka i Wiedza, Warszawa 2001.