Prawoślaz lekarski (Althaea officinalis L.) należy do rodziny ślazowatych. Występuje w całej Europie; w Polsce gatunek spotykany jest na łąkach w Wielkopolsce i na Kujawach. Do celów leczniczych jest uprawiany.
Roślina osiąga wysokość do 1,5 m. Cała jest owłosiona miękkimi, szarymi włoskami. Ma charakterystyczne duże liście, przypominające z wyglądu liście klonu, o zaostrzonym szczycie i karbowanych brzegach. Charakteryzuje się różowo-białymi kwiatami o średnicy do 5 cm.
Surowcem jest korzeń prawoślazu – Althaeae radix oraz, rzadziej stosowany, liść prawoślazu – Althaeae folium.
Surowce zawierają polisacharydy: głównie śluzy roślinne – arabinogalaktany, galakturonoramnany, glukany i arabinany; a także flawonoidy.
Śluzy roślinne, występujące w korzeniu oraz liściach prawoślazu warunkują aktywność surowców. Mają one działanie powlekające i osłaniające błony śluzowe jamy ustnej i gardła, poprawiają funkcję ochronną śluzówki, zabezpieczając ją w ten sposób przed podrażnieniami. Efektem jest hamowanie odruchu kaszlu, redukcja podrażnienia, możliwe jest także hamowanie rozwoju drobnoustrojów.
Maceraty z liści i korzenia prawoślazu wykazują działanie przeciwzapalne przez hamowanie uwalniania czynników stanu zapalnego i stymulację fagocytozy. Wyciąg z korzenia prawoślazu zastosowany w maści jest skuteczny w redukcji podrażnień wywołanych promieniowaniem ultrafioletowym lub czynnikami chemicznymi. Aktywność przeciwzapalna, właściwości powlekające, przeciwświądowe i osłonowe śluzów zawartych w surowcu oraz ich działanie przyspieszające odtwarzanie się tkanek wykorzystuje się w leczeniu niektórych schorzeń dermatologicznych, takich jak: stany zapalne skóry, egzemy, czyraki, rany.
Surowiec jest dobrze tolerowany przez skórę, stąd wykorzystywany jest też w kosmetologii – zwiększa nawilżenie skóry, łagodzi jej podrażnienia i pobudza regenerację.
Przetwory z korzenia prawoślazu są ziołowymi produktami leczniczymi stosowanymi w: łagodzeniu objawów podrażnień błony śluzowej jamy ustnej i gardła oraz związanego z nimi suchego kaszlu; do objawowego łagodzenia słabo nasilonych dolegliwości żołądkowo-jelitowych; w celu łagodzenia stanów zapalnych skóry.
Suchy kaszel, podrażnienia jamy ustnej – doustne lub na śluzówkę jamy ustnej (płukanki)
Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 0,5-3,0 g wysuszonych, rozdrobnionych korzeni do przygotowania maceratu 3 x dziennie lub 1-2 g wysuszonych, pociętych liści na 150 g zimnej wody 3 x dziennie.
Dzieci od 6 do 11 lat: 0,5-1,5 g wysuszonych korzeni do przyrządzenia maceratu 3 x dziennie.
Dzieci od 3 do 5 lat: 0,5-1,0 g wysuszonych korzeni do przyrządzenia maceratu 3 x dziennie.
Dolegliwości żołądkowe – doustnie
2-5 g rozdrobnionej substancji ziołowej (korzenia) w 150 ml wody w postaci maceratu 3 razy dziennie
2-5 g korzenia na 150 ml wody do przyrządzenia maceratu stosowanego w postaci gorących okładów w czyraczności, egzemach, ranach i stanach zapalnych skóry lub w postaci gotowych maści i kremów.
Nie poleca się stosowania u dzieci w wieku poniżej 3 lat. Brak jest też danych o możliwości stosowania w okresie ciąży i laktacji.
Maksymalna dawka dzienna to 15 g wysuszonego surowca do przygotowania maceratu. Jeżeli objawy choroby, mimo stosowania leku, utrzymują się przez tydzień w leczeniu kaszlu, podrażnień błony śluzowej jamy ustnej i gardła, lub 2 tygodnie w leczeniu dolegliwości żołądkowych, należy skonsultować się z lekarzem.
Śluzy roślinne utrudniają wchłanianie leków oraz składników pokarmowych, dlatego preparaty z prawoślazu należy przyjmować 1 godzinę przed lub po przyjęciu innych produktów leczniczych lub pokarmów.
Apteki, sklepy zielarsko-medyczne: korzeń w postaci wysuszonej lub gotowy syrop prawoślazowy
dr Renata Dawid-Pać – doktor nauk farmaceutycznych, absolwentka specjalności zielarskiej Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Ukończyła również studia podyplomowe na kierunku Chemia Kosmetyczna na Politechnice Warszawskiej.
Pracownik naukowy Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. W Katedrze Naturalnych Surowców Leczniczych i Kosmetycznych zajmowała się badaniami składu chemicznego roślin, ich zastosowaniem w fitoterapii i kosmetologii oraz opracowywaniem składu kosmetyków.
Promotorka wielu prac magisterskich o tematyce kosmetologicznej, współautorka podręczników i książek popularno-naukowych.