Mącznica lekarska jest to gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych. Nazwa jej wiąże się z mączystym smakiem owoców. Zwana jest też niedżwiedzim gronem. Występuje na półkuli Północnej w strefie umiarkowanej i arktycznej. Gatunek ten rozprzestrzenił się również na inne rejony świata. W Polsce rośnie przede wszystkim w północnej części niżu oraz na Wyżynie Śląskiej, Nizinie Śląskiej i Sandomierskiej oraz w górach. Można ją spotkać najczęściej w borach, na wrzosowiskach, a także na stokach gór.
W Borach Tucholskich zajmuje całe połacie obszaru dochodzące nawet do kilkunastu hektarów. Mącznica lekarska jest częściowo pod ochroną w związku ze znacznym wyniszczeniem tej rośliny przez zbieraczy ziół i degradacją środowiska naturalnego.
Jest to niewysoka krzewinka o płożących się pędach, które łatwo ukorzeniają się. Zielone, połyskujące, skórzaste liście są zimnozielone. Kwiaty wyrastają na końcach gałązek, tworząc małe, zwisające grona (niedżwiedzie grona). Płatki kwiatów są białe lub jasnoróżowe, kształtem przypominają "dzbaneczek". Owoce mącznicy to intensywnie czerwone jagody, przypominające borówkę brusznicę lecz różnią się smakiem. Mącznica kwitnie od kwietnia do czerwca.
Liście mącznicy zawierają: garbniki, glikozydy fenolowe, a wśród nich arbutynę, która po rozkładzie uwalnia bakteriobójczo działający związek fenolowy - hydrochinon, flawonid - izokwercytynę, kwasy organiczne oraz śluzy.
Surowcem leczniczym są liście mącznicy. Od bardzo dawna używane jako środek zapobiegający zapaleniom dróg moczowych oraz do leczenia chorób dróg moczowych. Liście mącznicy zawierają arbutynę, która zwalcza bakterie Escherichia coli i działa lekko moczopędnie. Aby nastąpił rozkład arbutyny na bakteriobójczo działający hydrochinon, niezbędny jest alkaliczny odczyn moczu. Alkalizowanie moczu (gdy jest kwaśny) uzyskuje się poprzez picie dużych ilości wody mineralnej i stosowanie diety ubogiej w mięso i cukier. Produkty te zakwaszają organizm.
Liśćie mącznicy działają tylko lekko moczopędnie, stąd zwykle są stosowane w mieszankach wraz z ziołami moczopędnymi, np. ze skrzypem polnym. Są tez składnikiem wielu preparatów, np. Urosept i innych.
Odwary stosuje się przy infekcjach dróg moczowych, kamicy nerkowej, prostacie, białkomoczu, ropomoczu, moczeniu się nocnym.
Substancje zawarte w mącznicy mają działanie przeciwzakrzepowe, ściągające, antyoksydacyjne. W kosmetyce mają zastosowanie ze względu na właściwosci rozjaśniające. Stosuje się je przy przebarwieniach i stanach zapalnych skóry.
Bez nadzoru lekarza nie powinno się stosować preparatów dłużej niż tydzień. Nie należy zażywać w czasie ciąży, karmienia piersią, w stanach zapalnych przewodu pokarmowego.
Przekroczenie dawki może wywołać "szum w uszach", mdłosci, bóle brzucha. W czasie kuracji mącznicą należy unikać żurawiny (zakwasza mocz).
Dwie łyżki stołowe suszonych liści mącznicy zalać trzema szklankami wody. Gotować wolno na małym ogniu 15 minut. Przecedzić przez sitko.
Pić przy kamicy nerkowej po jednej szklance ciepłego wywaru rano i wieczorem.
Po łyżce stołowej liści mącznicy, paprotki słodkiej i skrzypu zalać 2 szklankami wrzątku. Wolno gotować na małym ogniu 10 minut. Przecedzić przez sitko.
Pić przy nieżytach pęcherza po pół szklanki ciepłego wywaru 3 razy dziennie.
Po 100 g liści mącznicy, ziela rdestu ptasiego, liści poziomki i kwiatów lipy, po 50 g ziela nawłoci, liści brzozy, kwiatów wrzosu, koszyczka rumianku i naowocni fasoli oraz po 20 g kwiatów bławatka i ziela konwalii dobrze wymieszać. Łyżeczkę mieszanki zaparzyć szklanką wrzątku. Parzyć pod przykryciem 20 minut. Przecedzić przez sitko. Można osłodzić dwiema łyżeczkami soku malinowego.
Pić przy kamicy moczowej szklankę ciepłego naparu 4 razy dziennie.