Borówka brusznica

Borówka brusznica

Borówka brusznica (Vaccinium vitis - idaea)

Jest to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych. Rośnie w chłodnej strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Najczęściej można ją spotkać w lasach iglastych i iglasto-liściastych oraz na wrzosowiskach i w zaroślach.

Charakterystyka rośliny

Pokładające się zdrewniałe łodyżki wyrastają z podłoża gęstymi kępkami, osiągając nawet 40 cm wysokości. Skórzaste, ciemnozielone błyszczące listki pod spodem są sinawozielonkawe. Roślina ma groniaste kwiatostany o białych i różowawych kwiatach. Owocami są błyszczące jagody o barwie jasno-czerwonej i czerwonej, gdy są dojrzałe. Kwitnie od maja do lipca, a czasem ponownie zakwita we wrześniu.

Substancje lecznicze

Borówka brusznica obfituje w wiele substancji o działaniu leczniczym - glikozydy, arbutyna i metyloarbutyna (rozpada się na glukozę i hydrochinon - związek aromatyczny o działaniu pierwotniakobójczym, bakteriobójczym i przeciwwirusowym), kwasy organiczne, garbniki, cukry, witaminy: B1, B2, PP, C.

Działanie lecznicze

Borówka wykazuje działanie moczopędne, bakteriobójcze, rozkurczowe, przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne i przeciwbiegunkowe.

Zastosowanie

Surowcem leczniczym są owoce i listki. Listki zbiera się wczesną wiosną i jesienią. Odwary z liści mają zastosowanie w leczeniu zapalenia miedniczek nerkowych, kamicy nerkowej, zapaleniu pęcherza moczowego i cewki moczowej a także przy nieżycie jelit i żołądka. Pomocne są również w leczeniu biegunki.

Napary i odwary z owoców borówek stosuje się przy braku apetytu oraz jako środek wzmacniający organizm przy grypach i przeziębieniach. Owoce borówki mają gorzko-kwaskowaty smak i są doskonałym surowcem do wyrobu dżemów, syropów, soków i konfitur. Dzięki zawartości kwasu benzoesowego produkty są bardziej trwałe.

Uwaga! Gdy stosujemy przez dłuzszy okres czasu duże dawki wyciągów z liści brusznicy, możemy mieć objawy zatrucia. Powoduje to zawarty w liściach hydrochinon. Objawia się to wymiotami, kurczami i niedokrwistością.