Liść brzozy (Folium Betulae) - rodzaj drzew i krzewów należący do rodziny brzozowatych. Rośnie dziko w strefie umiarkowanej w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W Polsce najczęściej występuje brzoza brodawkowata.
Kora drzewa jest najczęściej biała, gładka, łuszczy się poziomo cienkimi płatami.
Starsze wiekiem brzozy mają pstrą, popękaną korę, a w dolnej części pnia grubą i prawie czarną. Liście latem są zielone, dochodzące do 10 cm, jesienią zmieniają barwę na złocistą i złocisto-żółtą. Rosną pojedynczo, są podwójnie ząbkowane, zakończone jajowato lub trójkątnie. Jest to roślina wieloletnia. Kwitnie od kwietnia do maja. Wraz z liśćmi rozwijają się kwiatostany w postaci długich kotek. Owoce brzozy dojrzewają od lipca do początku września. Są to małe orzeszki osadzone w małych łuskach.
Oprócz właściwości leczniczych brzoza jest wykorzystywana w przemyśle papierniczym, drzewnym i do produkcji węgla drzewnego. Sok z brzozy jest surowcem w przemyśle kosmetycznym, spożywczym i farmaceutycznym.
Liść brzozy zawiera flawonoidy, garbniki, trójterpeny (betulinę), olejek eteryczny, kwas askorbinowy.
Surowcem leczniczym są przede wszystkim liście, ale również guz brzozy i sok z pnia i gałęzi brzozy. Liście brzozy mają działanie moczopędne, napotne, przeciwreumatyczne, poprawiają przemianę materii, działają odtruwająco na układ krwionośny. Wyciąg z liści brzozy stosuje się przy przewlekłych infekcjach dróg moczowych. Świeży sok z liści, zebranych w okresie wiosennym, pobudza przesączanie w kłębkach nerkowych i zwiększa wydalanie szkodliwych produktów przemiany materii. Poprawia zdolność filtracyjną nerek, pobudza wydalanie moczu i wypłukuje "piasek", zapobiegając tworzeniu się kamieni moczowych. Liście brzozy stosuje się również w niektórych chorobach skóry, np. przy łuszczycy, łojotoku. Mają zastosowanie także w pielęgnacji włosów. Kora wraz z guzem ma właściwości lecznicze wielu chorób, w tym nowotworowych. W aptekach możemy zaopatrzyć się w różne mieszanki, w skład których wchodzą liście brzozy.
Brzoza jest drzewem bardzo licznie występującym w Polsce. Nie należy zbierać liści w celu spożycia w miejscach zanieczyszczonych. Należy unikać miejsc w pobliżu intensywnie nawożonych upraw, centrów dużych miast czy w pobliżu dróg o dużym ruchu.
Liście zbiera się wiosną, kiedy są jeszcze lepkie. Można je suszyć w suszarni w temp. nie wyższej niż 40* lub w przewiewnym i zacienionym miejscu w temperaturze otoczenia.