Pierwszą recepturę leku ziołowego, który później nazwano Amolem, opracowali niemieccy zakonnicy w połowie XVII wieku. Na większą skalę zaczęto go produkować dopiero w 1907 roku w Niemczech. Bardzo szybko doceniono jego skuteczność i wszechstronne właściwości lecznicze. Wkrótce zdobył niewiarygodną popularność. Stał się podstawowym lekiem niemal w każdym domu. Produkcja Amolu jest kontynuowana do dziś, i do dziś cieszy się niesłabnącym powodzeniem. Lek ten jest dostępny w aptekach bez recepty.
Amol to mieszanina olejków eterycznych i metanolu. Zawiera: olejek mięty pieprzowej, olejek lawendowy, olejek cytronelowy, olejek cynamonowy, olejek goździkowy i olejek cytrynowy.
Amol stosuje się zewnętrznie i wewnętrznie. Zewnętrznie:
Wewnętrznie:
Olejki zawarte w Amolu mają wszechstronne działanie, i tak np. olejek mięty pieprzowej działa żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwbólowo, przeciwświądowo i spazmolitycznie. Olejek lawendowy wchodzący w skład leku działa uspokajająco, ułatwia trawienie, działa wiatropędnie, przeciwskurczowo, a także uśmierza bóle migrenowe. Olejek cynamonowy pobudza wydzielanie soku żołądkowego, zapobiega wzdęciom i biegunkom. Olejek goździkowy działa przeciwbólowo, szczególnie na ból głowy, ból zębów, na drobne infekcje jamy ustnej i skóry. Ponadto olejek goździkowy wykazuje działanie przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne, więc jest bardzo pomocny przy dolegliwościach związanych z przeziębieniem i grypą. Inhalowanie i płukanie jamy ustnej i gardła pomaga oczyścić błony śluzowe. Olejek cytrynowy również ma działanie dezynfekujące i pomaga w wydzielaniu śluzu podczas kataru i kaszlu.
Przed zażyciem leku należy zapoznać się z ulotką, bo jak każdy lek, tak i Amol może powodować u wrażliwych osób alergie na niektóre składniki. Leku Amol nie wolno stosować również w przypadku: