Grzybica skóry to choroba zakaźna, którą wywołują grzyby chorobotwórcze. Ze względu na umiejscowienie rozróżniamy: grzybice skóry, włosów i paznokci. Do zakażenia najczęściej dochodzi przez kontakt z chorymi ludźmi lub zwierzętami. Okrągła lub owalna plama rumieniowa pokryta małymi strupkami ze znacznym świądem, to charakterystyczny wykwit grzybicy skóry. Nieleczony bardzo szybko powiększa się i okresami zaostrza. Na stopach zajmuje przyśrodkowe powierzchnie podeszwowe i szpary między trzecim a czwartym palcem. W tych miejscach naskórek staje się bardziej miękki, ulega maceracji i złuszczaniu. W okresie zaostrzeń nasila się stan zapalny i sączy się z pęcherzyków i strupków pokrywających skórę. Towarzyszy temu obrzęk i intensywne swędzenie. Jest to bardzo rozpowszechniona, kłopotliwa choroba.
Z uwagi na to, że jest to choroba zakaźna i możemy zarazić się nią w wielu miejscach, należy przestrzegać kilku zasad:
Na grzybicę narażone są głównie osoby często korzystające z publicznych łazienek (podróżujące, sportowcy, młodzież w internatach, akademikach). Zakażeniu sprzyja: osłabiony układ odpornościowy, dieta z dużą ilością węglowodanów i cukrów, nadmierna potliwość (grzyby lubią ciepłe, wilgotne miejsca), cukrzyca, otyłość, antybiotyki, zaburzenia krążenia, stres i inne.
Po ustąpieniu objawów w/w kuracje należy stosować jeszcze co najmniej przez tydzień. Jeżeli jednak nie widzimy poprawy, musimy zgłosić się po poradę do lekarza.